Khu

ธรรมทัสสีกถาที่ ๑๕

ในกาลต่อจากพระอัตถทัสสีพุทธเจ้าพระองค์นั้น พระศาสดาพระนาม
ว่า ธรรมทัสสี ก็ทรงอุบัติขึ้น แม้สาวกสันนิบาตของพระองค์ก็มี ๓ ครั้ง
สันนิบาตครั้งแรก มีภิกษุหนึ่งร้อยโกฏิ¹ ครั้งที่ ๒ มีภิกษุเจ็ดสิบโกฏิ² ครั้งที่ ๓
มีภิกษุแปดสิบโกฏิ.
ครั้งนั้น พระโพธิสัตว์เป็นท้าวสักกเทวราช ได้ทรงทำการบูชาด้วย
ดอกไม้หอมอันเป็นทิพย์และดนตรีอันเป็นทิพย์ แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าพระ-
องค์นั้นก็ได้พยากรณ์พระโพธิสัตว์แล้ว.
พระนครของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น นามว่า สรณะ พระ-
บิดาเป็นพระราชาพระนามว่า สรณะ พระมารดาทรงพระนามว่า สุนันทา
พระปทุมเถระและพระปุสสเทวเถระเป็นคูพระคู่อัครสาวก พระอุปัฏฐากนามว่า
สุเนตตะ พระเขมาเถรี และพระสัจจนามาเถรีเป็นคู่พระอัครสาวิกา ต้นมะพลับ
เป็นต้นไม้ตรัสรู้ ก็พระสรีระของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น สูง ๘๐ ศอก มีพระชน-
มายุหนึ่งแสนพรรษาแล.
จบธรรมทัสสีกถา

สิทธัตถกถาที่ ๑๖

ในกาลต่อจากพระธรรมทัสสีสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นมา นับ
ถอยหลังแต่กัปนี้ไป ๙๔ กัป ในกัปหนึ่งมีพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งทรงพระ-
นามว่า สิทธัตถะ ทรงอุบัติขึ้น สาวกสันนิบาตแม้ของพระผู้มีพระภาคเจ้า
นั้น ก็มี ๓ ครั้ง ในสันนิบาตครั้งแรก มีภิกษุหนึ่งแสนโกฏิ³ ในครั้งที่ ๒
มีภิกษุ ๙๐ โกฏิ ในครั้งที่ ๓ มีภิกษุ ๘๐ โกฏิ.

 ¹ บาลี ประชุมครั้งที่หนึ่ง พันโกฏิ.  ² ครั้งที่สอง ร้อยโกฏิ.  ³ ร้อยโกฏิ.

   🔠  ₁₆₉